MIJN PAD …tot nu toe 🙂
Mijn naam is Judith Van Ginneken. Als kind heelde ik mezelf met mijn stem en mijn handen. Mijn handen genazen mezelf elke avond als ik in mijn bedje lag en ik ervoer mijn handen als helend en rustgevend. Ik dacht hier niet bij na. Het voelde als heel natuurlijk, al sprak ik er nooit met iemand over.
De bomen aan de overkant van mijn ouderlijk huis waren mijn leraars. Ze leerden me wat liefde is en hoe je liefde kan delen. Ze leerden me dat de natuur mijn Moeder is en een bron van leven en genezing.
Tekenen en kleuren waren mijn manieren om harmonie te herstellen in mijn chaotische jonge leven van een hypergevoelig en angstig meisje.
De onzichtbare werelden waren voor mij vanzelfsprekend en ik bewoog me er met een groter gemak in dan ik deed in de zichtbare mensenwereld, die me als bedreigend en onveilig overkwam.
Opgroeiend raakte ik het contact met mijn ware zelf zo goed als totaal kwijt en verloor mezelf in een stressvol en ongelukkig leven. Meer en meer werd mijn leven een overleven en was mijn gevoel van geluk afhankelijk van wat anderen van me dachten, vonden of zeiden. Ik streefde idealen na die niet de mijne waren, viel van de ene ramp in de andere en slaagde er wonderlijk genoeg in 4 prachtige kinderen op de wereld te zetten.
Rond mijn 44 werd ik ernstig ziek. Het leven legde me letterlijk lam. Dit was alarmfase rood. En ik begreep de boodschap die mijn ziekte met zich meebracht. De vragen die schreeuwden om een antwoord waren: “Wie ben ik?” en “Wat wil ik?”.
Stilaan nam ik terug mijn natuurlijke gaven op om zo een antwoord te vinden op deze 2 prangende vragen. Het vervreemden van mezelf had me ziek gemaakt. Ik moest dringend mijn leven terug in eigen handen nemen.
Alle helende middelen die ik als kind geleerd en toegepast had op mezelf, begon ik in mijn leven te herintegreren. Mijn handen bewogen en genazen nu elke dag, kleuren en schilderen werden weer mijn manier om vat te krijgen op mezelf, mijn ware zelf. Elke dag begaf ik me naar het dichtstbijzijnde bos, ook al was mijn lichaam doodmoe of regende het pijpenstelen. Daar ontving ik de te leren lessen van die dag. Ik begon terug te trommen en te zingen. Elke blokkade die ik in mezelf ontdekte onderwierp ik aan zelfonderzoek en ik liet me begeleiden door therapeuten, vrienden, de natuur,…om zo oude overlevingsmanieren en oude patronen vaarwel te zeggen. Ik kwam steeds dichter bij mijn diepste geluk, wat een onuitputtelijke bron van energie met zich meebracht. En uiteindelijk na een fantastische reis naar Arizona, gunde ik het mezelf om terug thuis te komen bij mezelf.
In 2015 schreef ik me in voor een 2-jarige opleiding sjamanisme bij Frank en Kathy Coppieters. Het was de kers op de taart. Eindelijk was ik klaar om mezelf te kennen..
diploma’s:
Bachelor Psychologie /Psychomotorisch Kindertherapeut
certificaten:
sjamanisme/mindfullnes thich nhat hanh/moonmother/celebrationday for girls/reikimaster/fatherscelebratingdaughters/access consciousness bars/
